Quote van Leo Wijshoff: “Vaak vraagt een klant aan mij hoe hij dient om te gaan met de ‘groene kaart’. Vooral nu dat je veelal met een moderne app kan inloggen in je klantportaal en je daar de groene kaart kunt inzien. Echter, de regelgeving zit wel iets anders in elkaar. De ouderwetse hardcopy variant gewoon meenemen dus….”

Iedere automobilist kent de groene kaart als internationaal verzekeringsbewijs. Maar over nut en noodzaak tasten veel mensen in het duister. Moet je hem altijd meenemen en wat heb je eraan bij pech en ongevallen? Jelle Smits van het Nederlands Bureau Motorrijtuigverzekeraars geeft uitleg. Over één ding is geen enkele discussie mogelijk, zegt hij: “De groene kaart heeft zijn naam niet voor niets: die moet dus écht groen zijn.”

Om de gedachte achter die verplichte kleur te begrijpen, moeten we terug naar de oorsprong van de groene kaart. In het verleden moesten automobilisten die naar het buitenland gingen aan de grens een verzekering regelen voor het betreffende land. “Om het in Europees verband makkelijker te maken om de grens over te gaan, is in de jaren vijftig het groenekaart-systeem bedacht”, zegt Smits.

Papieren exemplaar

De UNECE – de economische commissie voor Europa van de Verenigde Naties – heeft daarvoor een standaarddocument vastgesteld: de groene kaart. Die kleur is vandaag de dag nog steeds belangrijk: “Alle regeringen zijn geïnformeerd over hoe die kaart eruit moet zien. Dat is belangrijk omdat douanes de kaart moeten kunnen herkennen en op echtheid moeten kunnen toetsen”, legt Smits uit. Daarom is het zo belangrijk dat de groene kaart ook écht groen is. Een andere voorwaarde is dat het om een papieren exemplaar moet gaan. “Een PDF op smartphone of tablet voldoet niet aan de eisen die de VN heeft gesteld.”

Ook buiten de EU

De groene kaart wordt in alle Europese EU-landen, Zwitserland en Servië erkend als verzekeringsbewijs. “Het uitgangspunt is om een Europees systeem te bieden inclusief een aantal  landen rond de Middellandse Zee, zoals bijvoorbeeld Tunesië. Maar een verzekeraar kan zulke landen buiten de EU altijd uitsluiten”, geeft Smits aan. “Ga je met de auto buiten de EU, dan is het dus altijd verstandig om te kijken of het land van bestemming op de groene kaart vermeld staat en of het niet is doorgestreept. En neem in dat geval altijd de groene kaart mee, want zonder dat document kom je de EU niet uit.”

Verdacht

Nu de grenscontroles binnen de EU zijn afgeschaft, is het tonen van de groene kaart aan de grensovergang niet meer aan de orde. Je zou je kunnen afvragen waarom je de kaart binnen de EU dan nog zou meenemen. “Ook als je de groene kaart niet bij je hebt, mag je doorrijden. Maar raak je vervolgens bij een aanrijding betrokken, dan kan het lastig worden”, weet Smits. “De groene kaart mag dan niet verplicht zijn, het is wel dringend aan te raden hem bij je te hebben. In sommige landen geldt de groene kaart ook nationaal als verzekeringsbewijs. De politie is er daar aan gewend dat iedereen die bij zich heeft. Heb je een aanrijding en kun je geen groene kaart laten zien, dan ben je dus meteen al een beetje verdacht.”

Voordelen van de groene kaart

• Bewijs dat je verzekerd bent;
• Geen problemen aan de grens en bij ongevallen en
• Extra aanwijzingen over hulpdiensten en herstelservice

Creditcard

Wie van zijn verzekeraar een ‘groene kaart’  op creditcardformaat krijgt, kan een probleem krijgen: “Ook dat voldoet niet aan de internationale eisen”, zegt Smits. “Je hebt dan simpelweg geen geldige groene kaart bij je. Zo’n card moet je zien als een soort hulpdocument waar sleepdiensten en herstellers op vermeld kunnen worden. Wel handig, maar niet geldig.”

De informatie op de groene kaart past niet volledig op een klein creditcard-formaat. “Het model is tussentijds trouwens wel aangepast”, zegt Smits. “Op de achterkant zijn bijvoorbeeld de bezoekadressen van de nationale bureaus verwijderd en de internetadressen toegevoegd. Het kwam wel eens voor dat er hier een verzekerde met schade op de stoep stond omdat hij ons adres had gezien. Maar daarvoor moest hij uiteraard bij zijn verzekeraar zijn.”

Eerste publicatie door de Vereende op 6 jul 2017

Bron: AM